ماه محرم هم با عطر و بوی حسینی خودش از راه رسیده است ، دوباره ماه محرم آمد و این دلها رو دیوانه حسین کرد، اصلا میدانی؛ جزبه ی عشق امام حسین(ع)است که مثل آهن ربا این دل های زنگ زده و آلوده به گناه ما را به سمت خودش میکشونه "هرچه هم آلوده باشد”..
مثل هرجای دیگری باید اول اذن دخول داشت تا واردت کنند!
میگیم ادخل یا الله ، خدایا اجازه میدهی وارد مجلس حسینیت بشوم؟ادخل یا رسول الله ؟ ای رسول خدا، اجازه میدهی وارد کشتی سفینه نجاتت بشوم ؟ادخل یا فاطمه الزهرا ؟ بی بی جان خانم فاطمه ی زهرا اجازه میدهی وارد مجلس عزیز دلت حسین بشم..؟
و اما وقتی که تو را اجازه ورود میدهند چقدر زیباست..! ورود به روضه و مکتب حسین(ع)سرحالت میکند!
انگار که برایت تمام دنیا غریبه اند و فقط حسین را آشنا میپنداری..
می شنوی که میگویند: حسین..حسین..و چقدر زیباست این ناله ها و روضه های حسین!
اصلا میدانی که روضه های حسین است که ما را نگه داشته است..همین روضه های چند دقیقه ای هیات..!
روضه امام حسین(ع) برای حفظ مکتب سیدالشهداست. آن کسانی که میگویند روضه سیدالشهدا را نخوانید،اصلا نمیفهمند، مکتب سیدالشهدا چه بوده و نمیدانند یعنی چه، نمیدانند این گریهها و این روضههاست که حفظ کرده این مکتب را..این کشور را..اسـلام را.!
سال های سال است که با این منبرها با این روضهها و با این مصیبتها و با این سینهزنیها ما را حفظ کردهاند.
سیدالشهدا را این گریهها حفظ کرده است؛اسلام را،این محرم و روضه حفظ کرده است.!
این سینه زنیها و این دستجات هیاهو میخواهد،هر مکتبی هیاهو میخواهد تا سرپا بماند، باید پایش، سینه بزنند،هر مکتبی تا پایش گریه کن نباشد،عاشق نباشد،سر وسینه زدن نباشد حفظ نمیشود…این گریه ها برای زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا است، این ذکر مصیبتها برای زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا است..”امام خمینی(ره)”